کاربرد دستگاه ازن تراپی زنان
گاز اوزون ترکیب ناپایداریست که ظرف هشت دقیقه از ورود به بدن به اکسیژن معمول تبدیل می شود.
در طی این تبدیل مقادیری انرژی و اشعه گاما تولید می شود که فرایند ترمیم سلول های آسیب دیده را سرعت می بخشد.
در طی این فرایند و با تحریک آنزیم دی فسفوگلیسرات ، ورود اکسیژن به داخل سلول ها و تولید ATP توسط میتوکندری ها تسهیل و تحریک می شود که دو عامل مهم در ترمیم سلول های آسیب دیده می باشند.
از دیگر تاثیرات اوزون می توان به افزایش ایمتی موضعی اشاره کرد.
همینطور در طی فرایند اوزون تراپی ، با تحریک ماکروفاژها روند برداشته شدن سلول های التهابی مرده از محل التهاب و آسیب سرعت می گیرد.
به این ترتیب و با مجموعه این مکانیسم ها روند التهاب در منطقه مورد آسیب شروع به کاهش می کند و روند ترمیم سرعت می گیرد.
وارد کردن جریان گاز اوزون به کولون از راه مقعد یا واژن. معمولاً اوزون درمانی به روش تزریق مقعدی یا واژنی به مدت ۳۰ ثانیه، یک تا سه بار در روز در هفتۀ اول انجام می‌شود.
موارد استفاده زیر پس از دهه‌ها تجربه بدست آمده است:
1- اتوهموتراپی ماژور
(به‌صورت اوزون‌‌تراپی و غنی‌سازی خون با اوزون خارج از بدن و تزریق مجدد بلافاصله) جهت بیماری‌های گردش خون و احیاء مجدد آن و بیماری‌های با علل ویروسی یا فعال‌سازی سیستم‌ایمنی کل بدن.
با این روش 50-250 میلی‌لیتر از خون خود بیمار (حجم خون از بیماری تا بیماری متفاوت است) توسط سرنگ‌های استریل یکبار مصرف خارج و همراه با میزان مشخصی اُوزُون (غلظت اوزون از بیماری تا بیماری دیگر متفاوت است) ترکیب می‌شوند.
در این حالت تمامی‌اوزون با گلبولهای سفید و قرمز واکنش نشان داده و باعث فعال شدن متابولیسم آنها میگردد. اوزون به‌صورت کامل جهت پروسه‌های فعال‌سازی مصرف می‌شود در حالی که اکسیژن بدون تغییر طی تزریق وارد بدن میگردد. خون فعال شده بلافاصله مجددا تزریق میگردد. هیچ مولکول اکسیژن یا اوزون ی نمی‌تواند به تنهایی وارد سیستم عروقی بیمار گردد.
2- اتوهموتراپی مینور
توسط تزریق داخل عضلانی جهت فعال‌سازی سیستم‌ایمنی غیراختصاصی و تجدید حیات در شرایط آلرژیک یا به‌عنوان یک روش کلی جهت بهبود سیستم مقاومت بیولوژیک استفاده میگردد.
3- درمان سطحی زخم‌ها
درمان سطحی زخم‌ها توسط کیسه‌های پلاستیکی مقاوم به اوزون و یا آب غنی شده با اوزون جهت بهبود مشکلات پوستی مثل خارش، کهیر، عفونت و التهابات بکار می‌رود.
4- اوزون‌‌تراپی از طریق مقعد
در موارد بیماری‌های التهابی روده و سرطان‌های دستگاه گوارش کمک‌کننده است. این روش در شرایط خاص می‌تواند جایگزین هموتراپی ماژور شود.
5- اوزون‌‌تراپی از طریق واژن
در موارد بیماری‌های اعضای داخل لگن (ادنکسیت، اندومتریت، پارامتریت، پلویوپریتونیت) و بیماری‌های التهابی در مجاری تناسلی و انواع عفونت‌های سیستم تناسلی زنان از طریق دوش واژینال با محلول اوزون و انمای واژینال مخلوط اوزون ـ اکسیژن با حجم‌های متفاوت و دوزهای مختلف بر اساس نوع بیماری بکار می‌رود.
6- تزریق داخل مفصلی
تزریق داخل مفصلی اوزون جهت درمان بیماری‌های التهابی مفاصل (آرتریت، آرتروز) که به‌طور معمول در کلینیک‌های درد و ارتوپدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
7- درمان گرفتگی عضلات
در موارد گرفتگی و درد عضلات مقدار کمی‌از اوزون با غلظت پایین در قسمت‌های دردناک و قسمت‌هایی که در طب سوزنی استفاده میگردد، تزریق می‌شود.
8- درمان دیسک
در درمان دیسک‌ها به‌صورت پاراورتبرال و یا در کلینیک‌های ویژه‌ای تحت مانیتورینگ فلوروسکپی و یا سی‌تی‌اسکن، اوزون تزریق میگردد. این روش می‌تواند با روش‌های جراحی کم تهاجمی‌دیسک همراه گردد.
9- اختلالات گردش خون
اختلالات خونرسانی شریانی شامل سردی اندامهای تحتانی و درد آنها پس از پیمودن مسافت کوتاهی می‌باشد (پای سیگاری‌ها یا لنگش متناوب) این علایم نشانه‌های خطر می‌باشند. برای درمان این علائم حدود ۵ دهه است که درمان انتخابی از اوزون استفاده میگردد. چند مطالعه بالینی کوتاه نیز موفقیت این درمان را تایید کرده‌اند.
از اوزون‌‌تراپی در کنار درمانهای استاندارد و بیولوژیک به‌عنوان یک درمان‌مکمل استفاده می‌شود.
10- پیشگیری از کاهش فعالیت ذهنی و آلزایمر در بیماران مسن
استرس‌های شغلی یا اختلال فعالیت ذهنی و فیزیکی به خوبی به درمان با اوزون پاسخ می‌دهند. فعال‌سازی متابولیسم سلولی در گلبولهای سفید و قرمز باعث بهبود حال عمومی‌می‌شود که منجر به بازتوانی بهتر میگردد. – بیماران مسن به خوبی به اوزون پاسخ می‌دهند.
آنها از بهبود اکسیژن رسانی، تحریک سلول‌های سیستم‌ایمنی، فعال‌سازی آنتی‌اکسیدان‌های بدن و از بین بردن رادیکال‌های آزاد سود می‌برند. همچنین در زمینه بهبود در اختلالات گردش خون مغزی همانند کاهش تمرکز، کاهش عملکرد روزمره، ضعف در راه رفتن و بهبود سرگیجه می‌تواند موثر باشد.
ورزشکاران حرفه ای نیز از این درمان سود زیادی می‌برند. اگرچه این حالت باعث افزایش عملکرد حداکثری ورزشکار نمی‌گردد ولی توانایی باقی ماندن در فاز استقامتی ورزشکار افزایش پیدا می‌کند. به علاوه فاز تجدید قوای ورزشکاران را کوتاه می‌کند.
بعلاوه در مقایسه با دیگر روش‌های طب مکمل، اوزون‌‌تراپی می‌تواند به‌عنوان یک روش پیشگیری‌کننده باعث بهبود حال عمومی‌و کیفیت زندگی گردد.
11- اثرات بینایی
در افراد مسن اختلالات عروقی می‌تواند روی چشم‌ها به‌صورت آتروفی و تغییرات دژنراتیو تاثیر بگذارد. معروف‌ترین حالت آن به‌صورت «تغییرات ماکولار وابسته به سن» می‌باشد که در مرکز «رتین» ـ جایی که تمرکز بینایی در بیشترین حد خود می‌باشد ـ اتفاق می‌افتد. در موارد قطعی به آن آتروفی عصب بینایی با شدت‌های متفاوت گفته می‌شود.
همراه با نتایجی که در بالین دیده می‌شود، مطالعه‌ای که توسط کلینیک چشم پزشکی دانشگاه سینا‌ی ایتالیا انجام گرفت نشان داد که پس از اوزون‌‌تراپی به‌صورت اتوهموتراپی ظرفیت بینایی بهبود یافت. این اثر می‌تواند 6 تا 8 ماه ادامه پیدا کند. ادامه درمان می‌تواند باعث بهبودی بیشتر یا جلوگیری از بدتر شدن آن شود.
12- کانسر و کمک‌درمانی در سرطان‌ها
13- عفونت‌های قارچی پوست
برای بیش از 100 سال، شرکت‌های تولید کننده آب معدنی استفاده از اثرات ضد باکتری و ضد قارچی اوزون را به‌طور جهانی افزایش داده‌اند. همین اثر، اوزون را به یک ضد قارچ قوی پوستی تبدیل کرده است. این امر موجب بهبود عفونت‌های قارچی پایدار پوست و به خصوص عفونت‌های ترکیبی باکتری و قارچی پاها، تنه، و غشای موکوسی میگردد.
14- زخم‌های عفونی
درمان موضعی زخم‌های عفونی، همانند زخم بستر، زخم‌های پاها و مچ پا، زخم‌های گانگرنه‌ی دیابتی، یا پروسه‌های التیامی‌مختلف توسط اوزون‌‌تراپی انجام میگردد. در مراحل اولیه خواص ضد عفونی کننده اوزون جهت تمیز شدن و ضدعفونی نمودن (ازبین بردن باکتری‌ها و قارچ‌ها) زخم به کار می‌رود. در مرحله بعد غلظت پایین اوزون باعث بهبود سریع زخم می‌شود.
15- بیماری‌های روده ای شامل کولیت و پروکتیت
استفاده از اوزون به صورت دمش مقعدی با غلظت‌های متناوب در هر جلسه باعث بهبودی سریع پروسه‌های التهابی به خصوص در مرحل اولیه آن می‌شود. به‌طور معمول ده جلسه درمان کفایت می‌کند. در یک مطالعه روی 248 بیمار مبتلا به پروکتیت نشان داده شد که جلسات زیادتر در 10درصد بیماران مورد نیاز می‌باشد. (به ویژه موارد شدید و یا مواردی که با قطع درمان، علائم برگشت نمایند).
16- بیماری‌های ویروسی
هرپس سیمپلکس و هرپس زوستر (زونا) هر دو ناشی از عفونت‌های ویروسی می‌باشند. هرپس لب‌ها (تبخال)، که یک حالت عود کننده و آزار دهنده دارد، بسیار خوب به اوزون‌‌تراپی به ویژه در ترکیب با دیگر روش‌های تکمیلی جواب می‌دهد. درمان‌مکمل با اوزون به خوبی بر ویروس زونا (هرپس زوستر) موثر است، استفاده از آب غنی از اوزون و همچنین اوزون‌‌تراپی به روش اتوهموترانسفیوژن هر دو بر ضد نورالژی (درد عصبی) متعاقب زونا در چندین مطالعات متفاوت موثر بوده است.
17- بیماری‌های التهابی کبد
بیماری‌های التهابی کبد از جمله موارد استفاده از اوزون‌‌تراپی می‌باشند. به همان میزان که درمان هپاتیتA آسان است و به درمان پاسخ خوبی می‌دهد، درمان هپاتیتB دشوار است و مزمن می‌شود. به‌عنوان یک درمان‌مکمل در ترکیب با درمانهای معمول اوزون‌‌تراپی به صورت اتوترانسفیوژن و به صورت رکتال در ترکیب با اکسیژن انتخاب‌های خوب و موثری هستند. این روش برای درمان هپاتیتC نیز که در هنگام تشخیص به‌طور معمول به یک بیماری پیشرفته و مزمن کبدی تبدیل شده است نیز می‌تواند موثر باشد.
18- بیماری‌های التهابی و دژنراتیو مفاصل ( آرتریت-آرتروز ) را میتوان به سه دسته تقسیم کنیم، اوزون‌‌تراپی در مرحله یک و دو که هنوز دفرمیتی‌ها و تغییر شکل استخوانی رخ نداده است می‌تواند موثر باشد. از اوزون‌‌تراپی برای آرتریت فعال زانو و شانه استفاده شده است. علاوه بر درمانهای کلاسیک، تزریق داخل مفصلی اوزون به همراه فیزیوتراپی تأثیر قابل توجهی دارد. این موضوع به علت خاصیت ضدالتهابی اوزون و همچنین خاصیت تحریک کننده سیستم ایمنی و تحریک کننده متابولیسم غضروف‌ها است.
19- آرتریت روماتویید، روماتیسم
روماتیسم و التهاب مفاصل حالت‌های مختلفی از درد عضلات و سیستم اسکلتی را ایجاد می‌کنند این بیماری‌ها در بسیاری از موارد باعث محدودیت‌های عملکردی نیز می‌شوند. در این حالت هم، درمان‌مکمل با اوزون در کنار درمانهای طبی استفاده میگردد. در آرتریت روماتویید (التهاب مزمن چندین مفصلی) مطالعات پزشکی اوزون را به‌عنوان روش مکمل مناسبی معرفی می‌کنند. از این روش به‌صورت اتوهموتراپی در فاز غیرفعال بیماری استفاده میگردد. تاثیر اوزون بر اساس خاصیت ضدالتهابی و تعدیل‌کنندگی سیستم‌ایمنی آن می‌باشد.
20- درمان درد
در غلظت‌های پایین، اوزون به‌عنوان یک درمان‌مکمل برای گرفتگی‌های عضلانی، دردهای مزمن عضلانی و غیره مورد استفاده قرار میگردد. اخیرا همراه با بی‌حسی موضعی و طب سوزنی نیز استفاده می‌شود. در طول 7 سال گذشته مطالعات گسترده ای در زمینه درمان بیماری دیسک کمر انجام گرفته است. باید توجه داشت که تزریق داخل دیسک‌های کمری تنها توسط متخصص و تحت مانیتورینگ سی‌تی‌اسکن باید انجام شود.
21- بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی
طی دو دهه اخیر از اوزون برای کمک به درمان بیماری‌های مغز و اعصاب از جمله پارکینسون، بیماری‌های عروقی مغزی ایسکمیک، مالتیپل اسکلروز و … استفاده شده است.
بیمار چه چیز‌هایی را باید بداند؟
پیش از انجام اوزون تراپی شما باید پزشک خود را در مورد دارو‌هایی که در حال مصرف آنها هستید مطلع کنید. هرگز به صورت خودسر و بدون مشورت با پزشک دارو‌های خود را قطع نکنید.
حتی در کشورهای دارای بیمه سلامت، اوزون تراپی ممکن است تحت پوشش بیمه‌ها نباشد اما به علت مزیت‌های درمانی و اقتصادی این روش، با توجه به عدم بستری شدن در بیمارستان جهت درمان و طول درمان کوتاه مدت، تعدادی از سازمان‌های بیمه گر نیز تمام هزینه‌ها و یا بخشی از آن را حمایت می‌کنند.در اینجا لزوم تحت پوشش قرار گرفتن این روش درمانی توسط شرکت بیمه گر احساس میگردد که تمام اقشار مردم بتوانند از این خدمات استفاده کنند.
مرکز اوزون تراپی بیمارستان فرمانیه با بهره مندی از دانش و تجارب ارزشمند اساتید در رشته‌های گوناگون و ارائه روش‌های نوین اوزون تراپی برای بیماری‌های مختلف و همکاری‌های بین المللی با اساتید کشورهای دیگر افتخار آن را دارد که بهترین خدمات را به تمامی‌هموطنان عزیزارائه داده و امکان دسترسی آنان را به این روش نوین درمانی فراهم سازد.
انواع بیماری های زنان
اولین مسأله پیشگیری از سرطان گردن رحم و ضایعات پیش‌سرطانی و زگیل‌های تناسلی است كه چون عامل آن انواعی از ویروس پاییلومای انسانی است، با تزریق واكسن خاص علیه این ویروس‌ها در سنین 12-26 سالگی عمدتاً میتوان از آن پیشگیری نمود.
اگر چه تزریق واكسن در صورت عدم ازدواج تا 45 سالگی نیز می‌تواند مؤثر باشد، ولی هرچه در سنین پایین‌تر، حدود 12 سالگی تزریق شود، واكنش بدن برای ایجاد آنتی‌بادی ضد آن بیشتر و در نتیجه تأثیر آن در پیشگیری افزون‌تر خواهد بود.
اختلالات هورمونال قبل از30 سالگی
مسأله دیگر در سنین قبل از 30 سالگی مسأله اختلالات هورمونال به صورت اختلال پریودماهیانه است كه در 20 درصد از دختر خانم‌ها به دلیل تخمدان‌های پلی‌كیستیك دیده می‌شود. مسأله عمدتاً ژنتیكی است، ولی عدم تحرك و استفاده از رژیم‌های غذایی ناسالم و غذاهای آماده و چرب و افزایش وزن به تشدید آن كمك می‌کند.
این موارد همواره با انجام سونوگرافی از رحم و تخمدان‌ها و اندازه‌گیری هورمون‌ها در زمان خاصی از سیكل تشخیص داده می‌شود و با استفاده از برنامه ورزشی روزانه، جلوگیری از افزایش وزن، رعایت رژیم‌های غذایی سالم و بالاخره استفاده از هورمون‌هایی كه ضرری برای بدن ندارند، میتوان آن را كنترل نمود.
عفونت‌های لگنی
عفونت‌های لگنی كه در حقیقت عفونت‌های دستگاه تناسلی داخلی است، در اثر انتقال میكروارگانیسم‌ها از قسمت‌های تحتانی دستگاه تناسلی به‌طور صعودی و انتقال آن به رحم ولوله‌های رحمی ایجاد می‌شود. این عفونت‌ها عمدتاً در اثر مقاربت انتقال می‌یابند و عوامل میكروبی ایجادكننده عمدتاً‌گونوره و كلامیدیا می‌باشند.
عفونت‌ها و افزایش ترشحات زنانگی
مسأله دیگر در این سنین عفونت‌ها و افزایش ترشحات زنانگی است كه شایع‌ترین علت مراجعه خانم‌ها به كلینیك‌های تخصصی زنان می‌باشد. البته این مسأله تا سنین یائسگی ممكن است یكی از مشكلات خانم‌ها باشد، ولی در سنین پایین‌تر و در سال‌های اولیه زناشویی به دلیل عدم مقاومت بدن در مقابل عوامل باكتریال بیشتر دیده می‌شود.
ساده‌ترین فرم این عفونت‌ها، عفونت قسمت‌های تحتانی دستگاه تناسلی یا واژینیت‌ها هستند كه به صورت افزایش ترشحات واژینال و گهگاه علائم خارش و سوزش این ناحیه تظاهر می‌کنند. شایع‌ترین عفونت‌های واژن واژینوزباكتریال است كه در اثر عامل میكروبی به نام گاردنلاواژینالیس ایجاد می‌شود. تشخیص واژینوزباكتریال با وجود ترشحات با بوی ماهی به ویژه بعد از مقاربت یا دوش واژینال داده می‌شود، در معاینه ترشحات خاكستری‌رنگ در دیواره واژن وجود دارد.
عفونت دیگر واژینال تریكومونازیس است كه معمولاً از طریق مقاربت انتقال می‌یابد، در 70درصد موارد از مردان به زنان منتقل می‌شود. این عفونت گاهی همراه با واژینوزباكتریال است و در حدود 60درصد موارد این همراهی وجود دارد. علائم آن وجود ترشحات زیاد بدبوست كه باعث تحریك دستگاه تناسلی خارجی نیز می‌شود.
واژینیت مونیلیایی یا قارچی نوع دیگر از عفونت‌های دستگاه تناسلی تحتانی است؛ به‌طوری كه 75درصد زنان در طول زندگی حداقل یك بار این عفونت را تجربه کرده‌اند و 45درصد زنان دو یا بیشتر موارد دچار این عفونت در طول زندگی می‌شوند. عوامل مستعدكننده این عفونت مصرف آنتی‌بیوتیك، شرایط هورمونی خاص، دوران بارداری و بیماری قند است. علائم این بیماری به صورت خارش دستگاه تناسلی تحتانی همراه با ترشحات پنیری شكل می‌باشد . ترشحات غلیظ به همراه تحریك ولو و واژن دیده می‌شود، درمانهای موضعی و خوراكی باعث بهبود می‌شود.
كیست‌های تخمدان
مسأله دیگر در این سنین كیست‌های تخمدان است كه ممکن است با اختلال پریود یا درد تظاهر کنند و یا با سونوگرافی تشخیص داده شوند. كیست‌های ساده با رشد قسمتی از تخمدان و تجمع مایع داخل آن مشخص می‌شوند، اندازه آنها معمولاً بالای 30میلی‌متر یا 3 سانتی‌متر است و نباید با فولیكول تخمك كه در زمان تخمك‌گذاری حتی گاه به اندازه 25میلی‌متر می‌رسد، اشتباه شوند.
تفاوت تومورهای خوش‌خیم از بدخیم آن است كه تومورهای بدخیم انتشار می‌یابند، ولی تومورهای خوش‌خیم انتشار نمی‌یابند. و تأثیری در بقای عمر ندارند. حد وسط این تومورها می‌تواند تومورهای مرزی باشند كه در زیر میكروسكوپ توسط آسیب‌شناس تشخیص داده می‌شوند. این تومورها رشد آهسته‌ای دارند و ممكن است خصوصیات انتشاری و عودكننده داشته باشند و بیمار نیاز به جراحی‌های مكرر پیدا کند، ولی در بقا و طول عمر بیمار تأثیری نمی‌گذارند.
درمان توده‌های تخمدانی، جراحی است. توده‌های خوش‌خیم تخمدان ممكن است در خانم‌های جوان كیست درموئید باشد كه از سلول‌های جنینی به وجود می‌آیند و شایع‌ترین توده تخمدانی در زنان جوان است. این توده‌ها از سلول‌هایی كه قرار است به تخمك تبدیل شوند، به وجود می‌آیند و ممكن است داخل آنها بافت‌های مختلف نظیر دندان، مو، چربی و بافت‌های دیگر حتی بافت ریه دیده شود.
این توده‌های تخمدان چون سنگین هستند و ممكن است باعث چرخش پایه تخمدان و علائم اورژانس به صورت پیچش تخمدان یا خونریزی یا پارگی و عفونت شوند، باید تحت جراحی واقع گردند. معمولاً بعد از جراحی بیمار درمان می‌شود وتأثیری در بقای عمر او ایجاد نمی‌كند…
آندومتریوز
بیماری دیگری كه معمولاً در دهه سوم زندگی، یعنی حدود 30 سالگی دیده می‌شود آندومتریوز است. آندومتریوز بیماری خوش‌خیمی است که درآن بافت لایه داخلی رحم (آندومتر) درمحلی خارج از حفره رحمی قرار می‌گیرد. آندومتریوز به دلیل شیوع، علائم پرخطر و ارتباط با ناباروری بالقوه برای تهاجم به اعضا و سیستم‌های مجاور مانند دستگاه گوارش و ادراری از مباحث مهم بیماری‌های زنان به شمار می‌رود. آندومتریوزهای تخمدان، كیست‌های حاوی مایع غلیظ شكلاتی‌رنگ و گاهی سیاهرنگ هستند.
با اینكه آندومتریوز یك پروسه خوش‌خیم است، اما مشخصات مشترك زیادی با بدخیمی دارد. علائم مربوط به آندومتریوز عبارتند از: درد قاعدگی، درد در زمان مقاربت، دشواری در اجابت مزاج. دردی كه در بیمار مبتلا به آندومتریوز دیده می‌شود براساس مدت زمان شروع بیماری متفاوت است.
در مراحل اولیه بالینی، زنان مبتلا بیشتر دچار درد دوره‌ای لگنی می‌شوند كه یك یا دو روز قبل از جریان قاعدگی آغاز شده و در انتهای قاعدگی بهبود می‌یابد. درمان برای درد لگنی،درد قاعدگی و درد در هنگام مقاربت، خونریزی غیرطبیعی، كیست‌های تخمدانی و ناباروری مربوط به آندومتریوز، براساس تغییر شكل واضح آناتومی لوله‌ای و تخمدانی است.
دخالت جراحی در یك آندومتریوما (كیست تخمدانی آندومتریوز) با اندازه بزرگ‌تر از 3 سانتی‌متر، تغییر شكل وسیع و واضح آناتومی لگن، درگیری روده یا مثانه، وجود چسبندگی باید اعمال شود. جراحی ممكن است توانایی باروری را در زنان مبتلا به آندومتریوز شدید بهبود بخشد. درمان دارویی به‌طور كلی خط اول درمان در سایر زنان علامت‌دار است.
سرطان گردن رحم
مسأله دیگر در این سنین پیشگیری از سرطان گردن رحم با انجام تست پاپ‌اسمیر است. سرطان دهانه رحم تنها سرطان قابل پیشگیری زنان است که به وسیله تست سلول‌برداری دهانه رحم امکان‌پذیر می‌باشد. این روش باعث شده است در کشورهای پیشرفته که غربالگری این سرطان به‌طور منظم انجام می‌شود، به‌طور چشمگیری مرگ و میر ناشی از آن در طی چندسال اخیر کاسته شود.
متأسفانه سرطان دهانه رحم در کشورهای در حال پیشرفت از جمله کشور ما، به دلیل عدم آگاهی خانم‌ها از انجام آن مرگ و میر قابل توجهی را در بر دارد. در مورد غربالگری منظم سرطان دهانه رحم به وسیله تست پاپ‌اسمیر خصوصاً در دوره فعالیت جنسی، میان سازمان‌های پزشکی اتفاق نظر وجود دارد؛ به‌طوری که غربالگری سالیانه با تست پاپ‌اسمیر و معاینه لگنی در تمامی زنان سن 21 سال به بالا و یا سه سال بعد از شروع فعالیت جنسی توصیه می‌شود.
این تست را میتوان بعد از دو تا سه بار سالیانه جواب منفی با فواصل طولانی‌تر انجام داد. مشخص شده است که انجام تست پاپ‌اسمیر در سنین بالای 70 سال در زنانی که همواره نتایج تست‌های‌شان طبیعی بوده است، ضرورتی ندارد. انجام این تست در زنانی که قبلاً تحت رحم‌برداری قرار گرفته‌اند ضرورتی ندارد؛ مگر آنکه عمل مذکور برای درمان سرطان دهانه رحم یا مراحل پیش‌سرطانی آن انجام شده باشد.
فیبروم رحمی
فیبروم رحمی (میوم رحمی) شایع‌ترین تومورهای لگنی در رشته زنان است. 75درصد زنان از نظر بافت‌شناسی دچار فیبروم هستند، ولی تنها 20 تا 30 درصد زنان به صورت بالینی فیبروم دارند و اغلب آنها بدون علامتند. با این وجود فیبروم‌ها مهم‌ترین علت جراحی‌ها در رشته زنان است. بیشتر فیبروم‌ها بدون علامت هستند و تنها ممكن است در سونوگرافی اتفاقی از لگن تشخیص داده شوند.
درصورت بدون علامت و کوچک بودن (کمتر از cm6-5) نیاز به اقدام درمانی نیست و باید یک فیبروم بدون علامت با معاینات منظم و سونوگرافی شش ماه یکبار از نظر رشد پیگیری شود. درصورت افزایش رشد قابل ملاحظه نیاز به درمان است. در صورتی که فیبروم باعث خونریزی غیرطبیعی شود، که اکثراً به صورت نزدیک شدن فواصل پریود، پریود طولانی و سنگین می‌باشد یا ایجاد درد و فشار لگنی کند و یا اندازه آن بزرگ باشد، به‌طوری که اندازه رحم حدود حاملگی سه‌ماهه شود، نیاز به تداخل جراحی دارد.
درمان فیبروم‌های علامت‌دار بر حسب سن بیمار و تعداد فرزندان تفاوت می‌کند. معمولاً در زنان جوان متمایل به حفظ باروری از روش‌های محافظه‌کارانه بصورت میومکتومی و برای افراد با سن بالاتر از 40 سال و تعداد کافی فرزند برداشتن رحم توصیه می‌شود.
كیست های تخمدان
در مورد كیست‌های تخمدان در سنین 30 تا 50 سالگی هم باید گفت، كیست‌های مركب در این سنین بیشتر از سنین نوجوانی و قبل از 30 سالگی دیده می‌شوند.كیست‌های مركب یا كمپلكس با حضور تیغه یا سپتوم در داخل كیست از نظر سونوگرافیك مشخص می‌شوند كه آنها را به حفرات متعدد تقسیم می‌کند؛ به‌طوری كه كیست چند حفره‌ای ایجاد می‌شود.
داخل این حفره‌ها از نظر سونوگرافیك ممكن است جوانه یا توده‌هایی رؤیت شود. ضخامت دیواره كیست‌های مركب بیشتر است و این كیست‌ها ممكن است همراه با سرطان باشند. علاوه بر سونوگرافی معمولی، سونوگرافی داپلر در كیست‌های مركب می‌تواند عروق بیشتری را نشان دهد كه احتمال سرطان را بیشتر مطرح می‌کند.
اندازه‌گیری بعضی از نشانه‌های شیمیایی به نام تومورماركرها كه از همه مهم‌تر CA125 است، می‌تواند در تشخیص و احتمال سرطانی بودن كیست‌های مركب كمك‌كننده باشد، اما این نشانه شیمیایی در شرایط دیگر، خصوصاً قبل از یائسگی و بعضی دیگر از بیماری‌های زنان مثل آندومتریوز یا فیبروم رحمی ممكن است افزایش یابد. با انجام معاینات لگنی شش ماه یكبار میتوان به هرگونه بزرگی تخمدان در خانم‌ها پی برد.
درد سینه
مسأله دیگر در این سنین ماستودینی یا درد سینه در سنین 30 تا 50 سالگی است كه به دلیل تغییرات فیبروكیستیك سینه ایجاد می‌شود و ناشی از حساسیت گیرنده‌های سینه به هورمون‌های تخمدان در سنین 50-30 سالگی است. درد معمولاً دوطرفه و پراكنده است و قبل از شروع پریود به اوج خود می‌رسد و در حقیقت پریودی برای سینه است كه اكثراً باعث نگرانی خانم‌ها می‌شود و در سونوگرافی علائم فیبرو كیستیك دیده می‌شود.
یائسگی
یكی از مشكلات عمده زنان در سنین 40-50 سالگی تغییرات مربوط به یائسگی است . سن متوسط یائسگی 44-48 سالگی است كه یكی دو سال قبل از تثبیت یائسگی (قطع عادت ماهیانه به مدت یكسال) تغییراتی در این دوران ایجاد می‌شود. این تغییرات شامل اختلال عادت ماهیانه است كه ابتدا فواصل آن نزدیك می‌شود و سپس در فاصله‌های دیرتر پیش می‌آید.
در این دوران ممكن است علائم گرگرفتگی، اضطراب و بی‌خوابی حادث شود كه با مشاوره پزشكی قابل كنترل است. به هرحال هرگونه خونریزی غیرطبیعی به صورت عادت‌های طولانی و سنگین، خونریزی‌های بین عادت ماهیانه وخونریزی‌های بعد از مقاربت باید مورد توجه واقع شود و با انجام سونوگرافی وكولپوسكوپی (بررسی دهانه رحم با میكرسكوپ سه‌بعدی) و نمونه‌برداری از مخاط گردن رحم و رحم به صورت كورتاژ تشخیصی مورد بررسی قرار گیرد.
بعد از یائسگی
علاوه بر مشكلات این دوران كه علائم خشكی واژن، مشكلات ادراری و مشكلات روحی روانی است، با درمانهای هورمونال و یا آرام‌بخش‌ها قابل كنترل می‌باشد، گاهی مشكلات دیگر مثلاً لكه‌بینی‌هایی در اثر خشكی مخاط واژن و رحم ایجاد می‌شود كه نیاز به بررسی جهت رد مشكلات ناشی از سرطان رحم و گردن رحم و یا تخمدان دارد. به‌طوری كه 20درصد خونریزی‌های بعد از یائسگی می‌تواند دلیل بر بیماری‌های بدخیم باشد؛به همین جهت باید گردن رحم هم مورد بررسی قرار گیرد.
انجام تست پاپ‌اسمیر تا 70 سالگی توصیه می‌شود. در صورت غیرطبیعی بودن پاپ‌اسمیر با ظاهر غیرطبیعی گردن رحم نیاز به كولپوسكوپی است. علاوه بر این در موارد خونریزی‌های غیرطبیعی باید سونوگرافی واژینال جهت بررسی ضخامت رحم و بررسی وضعیت تخمدان‌ها انجام شود و نهایتاً نمونه‌برداری رحمی به صورت كورتاژ انجام گیرد.
سرطان تخمدان نیز در سنین بعد از یائسگی یعنی 50 سال به بالا شایع‌تر است، به همین جهت تمام خانم‌های یائسه تا آخر عمر باید شش ماه یكبار تحت معاینه لگنی واقع شوند و در صورت بروز علائم شكمی به صورت درد زیر شكم و یا علائم گوارشی به مسأله تخمدان‌ها جهت بررسی و سونوگرافی دقت شود. خانم‌هایی كه دو فامیل درجه یك مبتلا به سرطان سینه، تخمدان، رحم و روده داشته باشند، باید شش ماه یكبار تحت معاینه واژینال، سونوگرافی واژینال و اندازه‌گیری نشانه شیمیایی CA125 واقع شوند.
مسئله دیگر توجه به سینه جهت تشخیص زودرس سرطان سینه است كه خصوصاً در سنین بالای 50 سالگی شایع‌تر است. خانم‌ها به‌طور كلی از سن 30 سالگی و خصوصاً بعد از 50 سالگی هر ماه سینه را توسط خودشان مورد معاینه قرار دهند و جهت معاینات پزشكی شش ماه یكبار از پزشكان بخواهند كه سینه هم مورد معاینه واقع شود.
نهایتاً ماموگرافی از سینه كه از 40 سالگی به بعد در فواصل دو سال یكبار و از 50 سالگی به بعد در مراحل سالیانه انجام دهند. در خانم‌های دارای سابقه خانوادگی سرطان سینه، تخمدان و رحم و روده در دو فامیل درجه یك، صلاح است كه ماموگرافی اولیه در سنین زودتر 30 تا 35 سالگی شروع شود.
همچنین جهت تشخیص زودرس سرطان ریه از 50 سال به بعد رادیوگرافی ریه سالیانه باید انجام شود و جهت تشخیص زودرس سرطان روده بزرگ آزمایش مدفوع از نظر وجود خون مخفی سالیانه یا كولونوسكوپی به فواصل انجام گیرد. در خانم‌های یائسه صلاح است پنج سال یكبار تراكم استخوانی اندازه‌گیری شود تا در صورت علائم كمبود تحت درمان خاص واقع گردند.
جهت پیشگیری از پوكی استخوان، ورزش به مدت نیم ساعت سه بار در هفته و مصرف روزانه كلسیم حداقل 1000 میلی گرم و تركیبات ویتامین D توصیه می‌شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.